صف شادمانی قسمت نوزدهم

 سلاااااااام !

........

فتان لنز ها یش را از چشم خارج کرد

آرام آرام آرایش چشمانش را پاک کرد

روسری و چادری را که برادرش برایش گذاشته بود به سر کرد و از در خارج شد

ایمان با لبخند نگاهش را از او دزدید

حس کرده بود که روزهای آخر مجردی خواهرش ، فتان، همراه تمام لحظه های زندگی اش  است .

هاله ای مبهم از ترس های کودکیشان در ذهن داشت ..

از همان روزها او شده بود حامی تمام عیار فتان..

زودتر از او پایین رفت و شروع به صحبت با یاشار و عمو علی کرد

اما نتوانست در لحظه ی ورود فتان نگاه از چشمان پرخنده  ی یاشار بردارد

مرد ابله چه طور خواهر خجلت زده اش را نگاه میکرد !

عمو علی آمده بود تا با پدر مشورت کند که یاشار در شرکت مهندسی مجید فعال شود یا در یک پروژه پاره وقت دانشگاهی،

که با حضور عجیب  فتان انگار رشته حرف ها از هم گسسته بود...

اما رفتار متین جمع سبب شد فضا به حالت عادی بازگردد

نتیجه ی مذاکرات پدر و عمو علی و یاشار و ایمان داشت به همکاری یاشار با شرکت عمو مجید منتهی میشد

و این اعصاب فتان را به بازی گرفته بود ...

آن شرکت لعنتی محل کارش بود.. و فقط همین را کم داشت

دائمی شدن نگاه خندان و خبیث یاشار را !

نگاه یاشار خبیث نبود ! نه  نبود ! اما  به حق شرمی در آن دیده نمیشد و این اعصاب دخترک را به بازی میگرفت

وقتی بر خلاف میلش به این جمع بندی رسیدند که بهترین کار برای یاشار پذیرش پیشنهاد مجید است دل توی دل فتان نبود !

بد تر از این هم میشد ؟

نفهمید کی خانه ی آنها را ترک کردند

نفهمید کی شب و روز جای خود راعوض کردند فقط مصمم بود که دیگر به آن شرکت نرود !

اما مگر شدنی بود؟

ضعف نشان دادن هیچ چیز را بهتر نمیکرد .

باید با مادر حرف میزد باید با مادر حرف میزد

از تمام ترس هایش

از همان ترسی که در 9 سالگی ،در شب جشن تکلیفش آغاز شده بود

از حس بد تمام دوره ی نوجوانیش

و حالا باز این حس تجدید شده بود؟

به قلبش که رجوع میکرد با یک نه بزرگ مواجهه میشد

خود را سرزنش میکرد اما از نگاه یاشار،از لبخند توی آن نگاه ناراضی نبود ! خجلت زده اما نه ناراضی !

صبحانه اش را هم میان افکار رنگارنگ خورد

وقتی به خودآمد که با صدای ماشین های اطراف متوجه سبز شدن چراغ قرمز شد !

بهتش زد !!

چه طور تا اینجای مسیر را با ناخود آگاهش آمده بود ؟!

تقریبا به شرکت رسیده بود آرام به نگهبان چراغ داد و درب پارکینگ باز شد

.وارد شد

ماشینیش را پارک کرد و به طبقه سوم محل کارش رفت !

او و یاشار هر دو آرشیتکت بودند

او در تهران مدرک خود را گرفته  بود و یاشار با نبوغش در این رشته، در ایتالیا درس خوانده بود !

بی شک دومی حاذق تربود و با تجربه تر

وارد اتاق که شد

متوجه شد خبر آمدن یاشار به این جا رسیده است !

-: دختر نمیدونی این مهندس جدیده چه لعبتیه !

فتان با آرامش گفت : مگه دیدیش ؟

-:نه اما ...

فتان خندید و آنها هم ! یاشار جذاب بود اما بی شک هوش از سر همکارانش نبرده بود !

از صبح در انتظار حرکتی از سمت یاشار بود اما او حتی در هنگام معارفه اش توسط عمو مجید پا را از گلیم دراز تر نکرد !

هنگام ناهار هم حرکتی نکرد

دخترک آرامش یافت !

روزهای اول حضور یاشار منتظر حرکت خاصی بود  از لجبازی و شیطنت گرفته تا عشق اما خبری نبود

دخترک کلی حسرت خورده بود !

پس کجا بود آن مرد رویایی او ؟!

این یاشار هم که تو زرد از آب در آمده بود !

ایما هم حس کرد

اوایل فتان با حسی جدید میرفت و میآمد اما بعد از یکی دو ماه همه چیز روی روال بود

یاشار توی مهمانی ها شرکت میکرد اما هیچ خبری از حرکت جدید نبود که نبود !