صف شادمانی قسمت دهم

اول نوشت: دوستان باز هم میگم قصه اس !

دوم نوشت: من وقتی این داستان رو میخواستم بنویسم یه چیز دیگه تو ذهنم بود ! یه چیز دیگه از کار در اومد !!!

سوم نوشت: این پست واقعا یه سورپریزه واسه الی عزیزم که دلگیر شده از قصه !

داستان نوشت:

زمان می گذشت

در آرامشی که شاید ...... قبل طوفانی بود

برآمدی شکمش خلاء فواد را پر رنگ تر میکرد

پدری که باید می بود

همسری که ...

برآمدگی شکمش٬ خلاء فواد را کم رنگ تر میکرد

تنهایی که فواد پر میکرد.... پر بود با شکم بر آمده ... با کودکان نیامده

مادر بودن چه رنج عظیم و شگفت انگیزی بود !

 و چه مسئولیت عظیم تری روی شانه های ایما...

همان لحظه ای که فهمیده بود دیگر مادر شده است. درک ِ حس ِ مادرانه از درون٬ همان کافی بود که استوار تر قدم بردارد .

آرام گام بر میداشت . در آرامش و در فکر به سوی بیمارستان میرفت

میرفت و با دو کودک باز میگشت

چه کسی تصویب کرده بود همراه مادر جدید یک پرستار برای کمک  باشد؟ چه کس در این کشور بی عاطفه ؟

همو شده بود یار این روز های سخت ایما ...

کودکان به دنیا آمدند

و ایما مادر شد

چه رنجی بود دیدن کودکانی که تیه گاهی ندارند جز تو ! و ایما چه غم شیرینی داشت ..

دوقلو هایش عجیب ترین موجودات روی کره زمین بودند !

او اینطور فکر میکرد یا این تمام واقعیت بود؟ نمیدانست !

اما نگاه فواد توی چشمان پسرک

لب های خودش توی تصویر دخترک ....معجزه بود یا روال زندگی؟ نمیدانست!

هرچه بود برای او شگفت آور بود ...

روز های پر آرامشش سپری میشد و هر روز حساب میکرد

یک ماه دیگر

29 روز

28

27

26 تای دیگر

25 روز تا...

چه زود فقط یک هفته مانده به پروازش شده بود

و چه زودتر

اینک که در پرواز تهران نشسته بود و مهماندار با تحیر به سه ماهه های زیبایش رسیدگی  میکرد

تمام وجودش ترس بود

نگفته بود که آمده است

میخواست به هتل برود

و دو ساعت بعد با فواد توی فرودگاه قرار داشت

با فواد

و بی کودکانش

 اول  باید تصمیم نهایی فواد را می شنید

رسید

به هتل رفت

بازگشت

فواد رسید همدیگر را دیدند

چشمان فواد جواب سوالش بود ...

فواد بی حرف میراند

ایما بی حرف در فکر فتان و ایمان بود...

چشم که باز کرد جلوی درب هتل بودند !

-: فواد چرا اینجا اومدی ؟

-: نمیدونی؟

فواد پیاده شد درب سمت ایما را گشود دست در کمرش انداخت و به سمت هتل و اتاق بچه ها رفتند

پرستار داشت دوقلو ها را تاب میداد که وارد شدند !

فواد حرف نمیزد

اشک میریخت

کودکانش را یک به یک در آغوش گرفت اما در تمام این لحظات یک لحظه دست ایما را رها نمیکرد

آنقدر آرام نوازش هایش را آغاز کرد که ایما چشم باز کرد در آغوش همسر خفته بود !!!

ایما گیج و عصبی با خود کلنجار میرفت ! قرارشان این نبود ! بود؟

میخواست برخیزد که گره دستان فواد محکم تر شد

صدایش خش داشت

میلرزید

یعنی گریسته بود؟

-: ایما ٬ سخت بود ؟ چرا بهم نگفتی؟ میدونی چه حالی شدم وقتی 2-3 ساعت پیش با دو تا فرشته ...

هق هق میکرد !

چقدر گریه ی یک مرد رنج آور است !

ایما نا خود آگاه در آغوشش کشید

-:شششششششششش مرد که گریه نمیکنه !

-: ایما قول بده تنهام نزاری ! ایما من بی تو نمیتونم ! دنیا با من بد کرده ! مونا تازه از بستر بیماری پا شده !  بچه ها مون کوچیکن !

ایما دوباره سخت شده بود اما فواد با جدیت گفت : ایما فکر رفتن ٬ طلاق یا هرچی که هست رو از سرت بیرون کن ! مفهومه ؟ من عاشقتم ! توی تموم شب ها و روز های این سال مزخرف ایمان آوردم که عاشقتم !

هر شرطی رو میپذیرم و هر تصمیمی رو اما نمیزارم بری !